Ellen Verstrepen past qua leeftijd perfect in het thema van haar boeken. Ze is 36 jaar, woont al 6 jaar in Tienen en is leerkracht Nederlands en leerlingbegeleider in VIA Tienen. Daarnaast geeft ze ook nog schrijfcursussen aan volwassenen bij vzw Wisper in Leuven en in haar vrije tijd – of wat daar nog van rest – schrijft ze boeken. Boeken met verhalen over de dolende dertiger die in allerlei situaties terechtkomt.
Een roadtrip door Diest, Aarschot, Leuven en Tienen
Ellen noemt zichzelf lachend een product van de beruchte driehoek. Ze is geboren in Diest, bracht haar puberjaren door op de middelbare school in Aarschot en geraakte in Tienen verzeild tijdens haar stage en job als leerkracht. Ze maakte nog een tussenstop in Leuven waar ze een lerarenopleiding volgde, de optie buitengewoon onderwijs erbij nam en zich verdiepte in drughulpverlening. Zo kwam ze voor haar stage in de psychiatrische kliniek Alexianen terecht en werd ze verliefd op Tienen. Die job als leerkracht, die ze 14 jaar geleden aangeboden kreeg, was het startschot om ook in onze stad te komen wonen.
In haar boeken kan je als lezer verschillende plekken uit die steden herkennen. Het eerste boek ‘Oker’ refereert voornamelijk naar het kotleven in Leuven. Het personage in haar boek ‘Kattentijd’ woont net over de taalgrens, maar passeert toch eens langs het marktplein dat omschreven wordt alsof je over onze Grote Markt in Tienen loopt. In ‘Zilt’, haar laatste boek, ga je dan weer op restaurant in Aarschot.
Pioniersgeneratie
“Ik had als kind altijd een notitieboekje bij. Tot ergernis van mijn ouders schreef ik altijd alles op. Ik kon hen uren gadeslaan en noteren wat ze aan het doen waren. Dat is nu nog steeds mijn methode om inspiratie op te doen”, lacht Ellen.
“Niemand is veilig voor mij in de wachtrij aan de kassa van de supermarkt of op een terras op café of restaurant. Ik luister gesprekken af en ik kijk om me heen om inspiratie op te doen voor nieuwe personages. In de frituur doe ik inspiratie op voor twintig personages. Ik zal nooit één iemand volledig als personage omschrijven. Ik neem altijd eigenschappen van verschillende mensen en creëer zo een nieuw persoon. Wist je dat de titel van mijn boek ‘Kattentijd’ geïnspireerd is op een gesprek van vreemden die het hadden over een scheiding of minnaars en één van de gesprekspartners dit benoemde als ‘Het is kattentijd hé’? Het boek gaat dus helemaal niet over katten, maar over twee vrouwen die elkaar in de haren vliegen (oftewel catfight) .” Bon, gerechtvaardigd voyeurisme?
Het thema in Ellen’s boeken is voornamelijk dolende dertigers die zich rond de Vlaamse kerktoren bevinden. Deze leeftijdscategorie is dan ook haar voornaamste doelgroep. Zilt gaat over het gegeven dat je als jongere zoveel dromen hebt en dat je op je 35ste de rekening maakt en gaat bekijken wat je al dan niet verwezenlijkt hebt. Wat doe je er dan mee? Loslaten of er toch nog wat mee doen? Wij zijn daarin een pioniersgeneratie. Onze ouders en grootouders maakten die bedenkingen op die leeftijd niet, want hun toekomst was vanzelfsprekend.
Schrijver worden
Ellen start het schrijven van haar boek altijd met het zoeken naar een titel. Haar titels zijn kort en mysterieus en dat is het ‘aha-moment’ dat ze ook wil creëren. Ze kent zelf nooit het einde van haar verhaal, omdat ze dan zeker is dat de lezer het ook niet zal kunnen voorspellen. Ze vindt het dan ook fantastisch als ook haar lezer bij het lezen van het boek verrast wordt door plottwisten en op het einde zoiets heeft van ‘aha, daarom heeft ze die titel gekozen’.
Hoe start je nu met het schrijven van een boek? Ellen schreef kortverhalen naar haar beste vriendin die op uitwisseling in Amerika was. Het is ook die vriendin die zei dat ze toch maar eens een boek moest schrijven. Ze stuurde haar manuscript op naar verschillende uitgeverijen en daarop reageerde Uitgeverij Houtekiet erg enthousiast. “Ik ben vooral blij dat het een Vlaamse uitgeverij is, want ik ben ook erg Vlaams ingesteld”, geef Ellen mee.
“Er zit één jaar tijd tussen het versturen van je boek en de uiteindelijke publicatie. In 2017 verscheen ‘Oker’, en ik heb eigenlijk niet op de publicatie gewacht en ik ben beginnen schrijven aan het tweede boek ‘Kattentijd’. ‘Zilt’ heb ik tijdens de lockdown tussen maart en september 2020 geschreven. Dit is dus op zeer korte tijd uitgegeven, maar het concept zat al wel langer in mijn hoofd en ik had plots zeeën van tijd.”
Wil je een boek schrijven, maar heb je geen verhaal? Ellen geeft de tip om altijd een notitieboekje bij te hebben en wat trager te leven. Kijk om je heen en noteer wat je ziet. Het geeft je inspiratie voor verhalen en personages.
Maar is mijn verhaal wel goed genoeg? Als jij denkt dat je verhaal goed is, is het goed genoeg. Het is een stukje een loterij of een uitgeverij je boek wil publiceren.
Geen jongerenboeken, wel Spotifylijsten
Ellen heeft geen ambitie om kinder- of jeugdboeken te schrijven, ookal is dat wel de leeftijdscategorie waaraan ze lesgeeft. Ze houdt van bijzinnen en metaforen en zou de jeugd waarschijnlijk kwijtraken in het verhaal. Voor de jeugd raadt zij veelal verfilmde boeken aan. Wat zou de filmwereld zijn zonder boeken? Haar aanraders voor haar leerlingen zijn o.a. Harry Potter en boeken van Do Van Ranst. “Bij die laatste krijg ik wel vaak van mijn leerlingen te horen ‘Mevrouw, dat is zo zweverig en poëtisch’”, lacht Ellen.
Ze droomt er wel van om meer muziek bij verhalen te betrekken. “Het leven heeft voor mij een soundtrack. Ik ben een muziekfreak en in mijn vorige boeken verwees ik constant naar muziek. Met mijn nieuwe boek dacht ik ‘waarom geen Spotify playlist ontwikkelen om mijn verhaal kracht bij te zetten en de juiste emotie te creëren?’”
Een geniaal idee, vind ikzelf. De playlist van Zilt is volledig Belgisch en past volledig bij de Vlaamse Ellen. Één van de twee personages leeft ook op een soundtrack. In het boek zitten de liedjes quizgewijs verwerkt en kan je in Spotify de liedjes raden. Achteraan het boek staat de oplossing. Het doet wat denken aan een kruiswoordraadsel.
De favoriete Tiense spot van Ellen
Dat Ellen geen typische plekjes zou aanduiden als haar favoriete spot(s) in Tienen, was geen verrassing. Als ze na haar werk als leerkracht naar huis wandelt, passeert ze drukke straten, maar wandelt ze speciaal langs de Spiegelstraat. De Spiegelstraat is zo bijzonder voor haar omdat het een rustige plek is, gepletwalst tussen twee drukke straten, met een bijzondere sfeer. Het brengt haar even tot rust.
Ook de Trapstraat is zo’n plekje. Wat verscholen met charmante huisjes en een workout krijg je er gratis bij. “Ik wilde aanvankelijk hier een huis kopen, maar mijn verstand zei het toch niet te doen. Het is niet bepaald praktisch als je je boodschappen telkens de trappen op of af moet sleuren”, zegt Ellen. “Tienen is een stad, maar heeft ook een bepaalde gemoedelijkheid die ik vooral op deze twee plekken terugvind.”
De liefde voor taal
Ellen is een jonge, creatieve vrouw die met veel passie en tonnen goesting haar liefde voor taal wil overbrengen naar haar leerlingen, haar volwassen studenten en de lezers van haar boeken. Zitten er toekomstige schrijvers in haar klassen? “Ik weet het niet zeker, maar ik denk het wel. Ik ben alleszins benieuwd naar wat de toekomst brengt.”
Haar nieuwste boek ‘Zilt’ ligt nu in de winkel. Ondertussen borrelen er al nieuwe ideeën in haar hoofd voor een volgend verhaal. Ik ben alvast overtuigd om haar boek te lezen. Ik val dan ook volledig binnen haar doelgroep als dertiger die haar verleden onder de loep neemt en zich afvraagt of ze alles bereikt heeft, dat ze wilde bereiken. De zilte smaak van een relatie tijdens de kattentijd in dit okerkleurige herfstlandschap… Niet dat dat naar mezelf refereert, maar ik ben benieuwd waar de verhalen me zullen brengen. Boekrecensies doen we niet bij TienenTroef, maar ik laat het zeker in de comments weten of het een aanrader is.
Overgenomen van TienenTroef met toestemming van de auteur.
0 Comments